Regelmatig krijg ik de vraag of ik werkelijk 5/6/7/8 boeken tegelijk aan het lezen ben. Door het “nu aan het lezen” aan te klikken op Hebban komen ze namelijk netjes op de boekenplank “ben ik aan het lezen” te staan en is dat voor iedereen zichtbaar.
Ik sta daar eigenlijk niet zo bij stil, het gaat bijna vanzelf.
Lezen van boeken vind ik heerlijk, maar wat net zo lekker is, is een nieuw boek wat ligt te roepen “lees mij”nu!” open te slaan en dan ook daar in te verdwijnen. Verder vind ik dat niet alle boeken het in zich hebben om in één keer uit te lezen.
Zo heb ik vaak ergens in huis een boek liggen met columns of korte verhalen. Die pak ik op, lees een verhaal of een column en laat het dan weer even liggen. Omdat het allemaal afgeronde verhalen zijn, is dat ook geen probleem. En zo’n boek blijft vrij lang op de virtuele boekenplank staan.
## sommige boeken duren te lang, dan wil ik weer een nieuwe! ##
Dan zijn er boeken die wel fijn lezen en een mooi verhaal hebben, maar “waar ik zo ontzettend moe van wordt.” Beetje moeilijk om uit te leggen, maar soms ben ik een verhaal of een persoon gewoon even zat en dan leg ik het liever weg om het later weer op te pakken. Zo kan ik heel lang bezig zijn in één boek. Een voorbeeld is het eerste Hebban buzzboek van dit jaar “Ze weten niet wat ze doen- Jussi Valtonen”. Boeiend boek, dikke pil, maar het kostte me veel energie om er door heen te komen. Uiteindelijk, na 3 maanden, was het uit!
Een ander boek, wat nu al vrij lang op “lezen” staat is het boek van “de waarheid over de zaak Harry Quebert”, het heeft lovende recensies, en als ik het lees vind ik het ook goed, maar het boeit me niet lang genoeg om ermee door te gaan. Het is veel, het is omslachtig, er zit (nog) niet veel schot in, kortom dodelijk vermoeiend.
En omdat het voor mij geen probleem is om een boek weg te leggen en (veel) later weer op de pakken, kies ik voor een leuker/beter/ander boek om afwisselend te lezen.
## soms is kiezen ook zo moeilijk ##
Een andere overweging om boeken naast elkaar te lezen, is het verschil tussen fysieke boeken, lezen op tablet en lezen op de ereader.
De fysieke boeken lees ik als ik op de bank zit, dan zijn ze goed vast te houden en dan lezen ze prettig, lampje erbij en een kopje thee. Maar ’s avonds in bed heb ik het liefste een e-reader. Klein, licht om vast te houden en achtergrondverlichting.
Die ene keer dat ik toch een fysiek boek in bed ging lezen was een rare ervaring. Ik nestelde me in, deed de lichten uit en was stomverbaasd dat ik niet kon lezen. Zo gewend aan de verlichting in de ereader!
En dan heb ik ook nog de tablet, waar ik ebooks op lees van de bieb. Die moeten ‘snel’ uit, na 3 weken verdwijnen die weer van de boekenplank. Of er komt plotseling een boek bij de post, om te lezen voor een recensie (niet zo vaak hoor, geen vaste prik, maar ik vul links en rechts nog wel eens wat aanbiedingen in.) Die hebben ook een tijdslimiet en vaak zijn het boeken die ik heel graag wil lezen, dus begin ik maar gewoon, ongeacht waar ik mee bezig was.
Tot zover dan de redenen om meerdere boeken tegelijk te lezen.
“Raak je dan niet in de war?”
Nee, heel gek eigenlijk, maar ik kan zo een boek oppakken waar ik al een tijdje uit ben en zit zo weer in het verhaal.
Vaak maak ik wel wat notities op kladblaadjes over hoofdpersonen, ik schrijf vragen op die bij mezelf opkomen en die ik later beantwoord hoop te krijgen, ik gok nog weleens op de dader (en heb het af en toe nog goed ook).
Alle losse notities zijn inmiddels getransformeerd tot een beter systeem: een multomap klappertje met losse blaadjes en gekleurde tabs.
“Lees je dan nooit een boek in 1 keer uit?”
Jawel hoor, dat gebeurt ook, maar dan moet het me wel echt ‘pakken’ en goed boeien. Onlangs “Achter gesloten deuren – BA Paris” in een weekend uitgelezen en ook “Later als ik dood ben – Ilse Ruijters”.
En ik probeer het echt wel hoor, om maar een beperkt aantal boeken tegelijk open te hebben, maar ja dan komt er weer een leuk leesclub boek binnen, of er is weer een leuke dagaanbieding die ik niet kan laten lopen en dan maar vast een stukje in begin te lezen.
Met het ruime aanbod aan mooie verhalen vind ik de afwisseling heerlijk, even een tijdje in Afrika, dan weer de tbs-kliniek of op het podium van een talentenshow. Het kan me niet gek genoeg, alleen die tijd he, die tijd is altijd te weinig, gelukkig, het is weer weekend!
