In navolging van mijn blog : 100 jaar Poirot, kon een blog over Miss Marple niet uitblijven.
Miss Marple
Agatha Christie heeft voor haar boeken diverse hoofdpersonen bedacht en Miss Marple is wel een van de meest bekende en meest geliefde karakters.
Miss Jane Marple is een dame op leeftijd en woont in het (fictieve) Engelse dorpje St. Mary Mead. Ze wordt vaak aangezien voor een nieuwsgierige oude vrijster, maar lost de ingewikkeldste moordzaken op met haar ijzeren logica. Volgens Agatha Christie zelf was Jane Marple gebaseerd op haar grootmoeder Margaret West, die altijd van alles en iedereen het ergste verwachtte.
Miss Marple debuteerde in 1926, toen het korte verhaal The Tuesday Night Club in het tijdschrift The Sketch gepubliceerd werd. Tussen 1926 en 1930 verschenen in totaal dertien verhalen, die twee jaar later in boekvorm gebundeld werden als “The Thirteen Problems (Miss Marple en haar 13 problemen)”. In deze verhalen vertellen de leden van een vriendenclubje om de beurt een whodonut.. De andere leden moeten dan raden wie het gedaan heeft. Tot ieders verrassing is het de bejaarde Miss Marple die telkens de juiste oplossing vindt. In het dertiende verhaal “Death by Drowning (Dood door verdrinking)”, lost Miss Marple voor het eerst een echte moord op.
In 1930 verscheen “The Murder at the Vicarage (Moord in de pastorie)”, de eerste roman met Miss Marple. Daarna was het twaalf jaar wachten op “The Body in the Library (Dood van een danseres)”. In het totaal zou Miss Marple optreden in twaalf detectiveromans en twintig korte verhalen. Net als bij haar andere meesterdetective, Hercule Poirot, schreef Agatha Christie al vroeg een ‘laatste boek’ voor Miss Marple. Sleeping Murder (Moord uit het verleden) werd in de late jaren 40 en vroege jaren 50 geschreven, maar werd postuum in 1976 gepubliceerd.
(bron Wikipedia)
De grote kracht van Miss Marple is wel de vergelijking die ze maakt met personages uit haar eigen dorp. Bij elke zaak weet ze wel een passend verhaal te vertellen over st Mary Mead en haar inwoners.
“There is a great deal of wickedness in village life.”
Fims en Actrices
Miss Marple haar verhalen zijn verfilmd, het personage is door verschillende actrices tot leven gebracht. Jane Marple werd oa. gespeeld door Joan Hickson die het originele personage dicht benaderde (1984-1992).
Margaret Rutherford was de eerste (jaren 60), maar de verfilmingen waren maar losjes gebaseerd op de boeken. Angela Lansbury (murder she wrote) speelde in 1980 Miss Marple in de verfilming van : “the mirror cracked”.
Andere actrices zijn Helen Hayes, Geraldine Mc Ewan en Julia McKenzie.
.Wist U dat?
– Miss Marple een personage is dat uit een ander boek is voortgekomen? “Caroline Sheppard” uit “de moord op Roger Ackroyd heeft de basis gelegd!
– Het dorp St Mary Mead al eerder in een ander boek voorkwam? In “The mysterie of the Blue train/ Het mysterie van de Blauwe trein”, met Hercule Poirot (1928) wordt het meerdere malen genoemd.
– De TV serie “murder she wrote”, grotendeels is geinspireerd door het personage Miss Marple?
– De actrive Margeret Rutherford al 70 jaar was toen haar eerste Miss Marple film werd gemaakt en dat zij haar eigen kleren wilde dragen tijdens de opnames?
– De actrice Joan Hickson twee BAFTA nominaties heeft gekregen voor haar vertolking van Miss Marple?
– De actrice al door Agatha Christie was gespot, ver voor ze ‘oud’ genoeg was voor de rol? Ze kreeg een brief van haar : , “I hope one day you will play my dear Miss Marple”.
Miss Marpje en Ik
Al na het eerste boek dat ik las over Miss Marple, was ik fan van deze dame. Zij die kan “Opgaan in haar omgeving”, en zo alles overziet, zij die vergelijkingen legt met bewoners uit haar dorp, zij die er totaal ongevaarlijk uit ziet, maar ondertussen messcherpe conclusies kan leggen, zij is voor mij een geweldig personage.
Mijn favoriete Miss Marple: Miss Marple en haar 13 problemen. Zo knap dat Agatha Christie in korte verhalen een heel complot kan beschrijven inclusief oplossing, elk verhaal is genieten.
Mijn minst favoriete Miss Marple: “In hotel Betram”, Waarom? omdat ik niet meer weet waar het over gaat, het is niet blijven hangen. De hoogste tijd dus om dit boek weer eens van de plank te halen.
