Het is zondag en dus weer tijd voor een nieuwe De week van… en het is Marieke die aan de beurt is om haar week te delen. Wat heeft zij gedaan en wat heeft ze gelezen? Je leest het in het artikel van vandaag.

Zondag 4 juli
Na een heerlijk nacht word ik wakker met lichte hartkloppingen. Getver, het ging de laatste dagen zo goed. De bloeddruk is wat hoog, maar na vijf minuten is het prima. Ik besluit maar vroeg te gaan wandelen, want dat blijkt een goed effect te hebben. Hardlopen is voor nu op de lange baan geschoven, maar wandelen doe ik elke dag. Oortjes in en luisterboek aan. Soms loop ik gewoon wat rond door de wijken rondom mijn huis, maar vanmorgen ben ik naar de supermarkt gelopen. Rugzak om en gevuld mee terug. Onderweg geluisterd naar Zeven leugens, het is vrij eentonig, want het is het eenzijdige verhaal van Jane, de vertelster, die erg haar best doet om mij te overtuigen van haar waarheid. Ik geloof haar voor geen meter.
Het blijft een kwakkeldag en ik doe weinig. Het blijft bij theezetten en lezen en ik val bijna in slaap zo moe ben ik. Gelukkig heb ik een fijne stapel boeken waar ik me mee kan vermaken. Koken doe ik wel. Een recept van de AH-site met noedels, spinazie, gehakt, tuinbonen, pittige saus en cashew noten. Niet moeilijk om te maken en wel een verrassend resultaat. In de avond voel ik me weer beter.
De boeken wisselen elkaar lekker af en zijn tot nu toe allemaal leuk. De leukste bewaar ik voor het laatst, voor het slapen gaan lees ik in Zoek de zon op van Jenny Colgan. Die is zo grappig en aandoenlijk!
Maandag 5 juli
Weer lekker vroeg wakker. Nog een keer omgedraaid, maar om zeven uur is het klaar en ga ik eruit. Ik lummel wat rond in mijn ochtendjas. Net als elke ochtend een thermoskan thee en knuffelen met de kat. Ik scrol wat door de nieuwsberichten en kijk rond op de Hebban site. Als de kat het zat is (hij bepaalt het tempo ’s morgens) ga ik naar boven voor een ochtendje computerwerkzaamheden. Er gaat een blog online op mijn Er was eens.. spot er moeten een paar recensies worden geschreven en ik moet ook nog wat administratie doen. Mijn dochter appt dat ze een paraplu wil komen halen, en appt vervolgens dat het toch niet hoeft. Ze gaat met haar vriend naar de Efteling, want ze zijn een jaar bij elkaar. Zo lief.
De computerklusjes nemen meer tijd in beslag dan verwacht en het is ver in de middag als ik het ding afsluit. Ik besluit te gaan wandelen naar de kleine supermarkt voor bloemkool en aardappeltjes. Onderweg gaat de zon schijnen en is het ineens warm. Nou ja, iets warmer. Ik ontdek een voortuin waar een vlinder de bloemen bezoekt en neem de tijd om een paar foto’s te maken. Dat is het voordeel van wandelen, je ziet veel meer. Normaal scheur ik er op mijn ebike aan voorbij. Allemaal heel gezellig en lekker tegenstrijdig luister ik ondertussen naar Nachtmerrie van Winchester McFly en daar gaat het er iets minder idyllisch aan toe.
Ik lees niet veel vandaag, maar raak wel verder in het verhaal van De bewaarder van gevonden voorwerpen van Ruth Hogan uit 2017 een zeer verrassende roman. Vol verhalen over gevonden voorwerpen, een vrouw die een huis erft, een buurmeisje met Down en een leuke tuinman. Het stond al lang op mijn te-lezen lijstje en ik vond het in de bieb.
Voor het slapen lees ik verder in de nieuwe Colgan en ik geniet daar enorm van.
Dinsdag 6 juli
Gisteravond waren de harkloppingen weer terug en vanmorgen zijn ze nog niet weg. Ik baal ervan. maar vandaag ga ik naar de huisarts en krijg ik een Holterkastje. Een paar dagen met plakkers op mijn lijf en dan komt er uiteindelijk een overzichtje uit met wat mijn hart zo doet gedurende de dag en nacht. Spannend wel.
Het ding zit en ik maak gebruik van mijn bezoekje aan het centrum om een paar T-shirts te kopen en een bloemetje in verband met een visite vanavond. De rest van de dag rommel ik wat in huis en ga wandelen. En echt, ik kon er niets aan doen, maar voor ik het wist stond ik in de kringloop en had ik drie boeken in mijn mandje: Saint X, De Olijventrilogie van Carol Drinkwater en Het Zandpaard van Adam Armstrong.
De wandeling (en de nieuwe boeken) hebben me heel goed gedaan, want de rest van dag voel ik me goed. Ook de visite in de avond was erg gezellig en ver voorbij mijn bedtijd ging ik pas slapen.
Woensdag 7 juli
Slapen met plakkers en zo’n ding bleek geen probleem, ik heb een heerlijke nacht gehad. En hoewel ik pas laat ging slapen, ben ik toch weer 7 uur wakker. Na wat thee en katgeknuffel, zijn er nog een paar dingen die ik moet doen op de computer. De recensie van Roadtrip (Graeme Simsion en Anne Buist) gaat online en later vandaag ook de Fabulous Feelgood buddyread met Helma van dat boek.
Ik doe eerst maar de boodschappen vandaag, dan is dat weer klaar. De rest van de dag ben ik wat onrustig. Ik hang veel rond op Facebook en Hebban, maar het lukt me toch om De bewaarde van gevonden voorwerpen uit te lezen. Ik maak nog een wandeling door de buurt en stap nog een keer op de fiets voor wat lekkers bij de thee vanavond. Voor het eten maak ik weinig drukte, kip met saus, roerbakgroente en rijst. Na het opruimen van de keuken ben ik moe en ga lezen op de bank. De moorden op Kingfisher Hill (een Poirot verhaal van Sophie Hannah kunnen me niet echt boeien en ik val erbij in slaap. Als mijn man de tv aanzet kijk ik nog half mee met de eerste helft van het voetbal en begin in een nieuw proefleesboek De Meesterdief, die houdt me wel wakker, maar ik ga daarna toch maar naar bed.
Donderdag 8 juli
Prutnacht, veel te onrustig en wakker om half een en weer om zes uur. Ik sta zeven uur maar op. Kopje thee, kat en de nieuwsberichten bekijken geeft me voldoende rust om de dag op te starten. Ik verhuis naar de computer om wat administratie bij te werken en breng tussendoor een was naar de wasmachine beneden. Ik vind het wel even genoeg en ga lezen.
Het is geen slechte dag, maar ik besluit verder niet veel te doen. Het is mooi weer en ik breng wel een tijdje door op de loungeset in de zon, maar moet uitkijken dat ik niet verbrand. Het is dus van korte duur.
Ik maak ook weer een wandelingetje in de buurt en kook zoals elke dag. Er gebeurt niet zoveel. Maar net wanneer ik in de luie stoel onderuit hang te lezen wordt er aangebeld. Pakketje! Post van mijn ouders, alvast voor mijn verjaardag! Zo leuk, een zak Katja yoghurtgums, en keukenhandschoenen, pannenlappen en een schort met de Friese vlag. Echt zo leuk, mijn dag is helemaal goed.
Vrijdag 9 juli
Weer een onrustige nacht. Ik had de wekker gezet in verband met een afspraak bij de huisarts op 8 uur, maar dat was overbodig. Ik ben ruim op tijd wakker. Het was een kort bezoekje en met een verwijzing voor bloedprikken sta ik weer buiten. Op de terugweg even langs de supermarkt. Geen boodschappenbriefje meegenomen, dus het is gokken wat er nodig is. Wat ik vergeet haal ik zaterdag wel weer. Het bloedprikken is voor mij geen probleem, mijn aderen zijn zeer toegankelijk, maar het doet deze keer pijn. Nou ja gaat ook wel weer over.
In de middag maak ik nog een wandeling. Er is een nieuwe brug geopend, waar een ontwerper zich lekker op heeft uitgeleefd. De kamelenbrug wordt het genoemd, omdat het ‘golft’. Ik vind het prachtig, maar de meningen zijn erover verdeeld.
De rest van de dag ben ik aardig fit. Ik kan wat in huis klussen en ook lezen. Het boek van Sophie Hannah gaat uit. Ik ga niet weer een Poirot van haar lezen, want deze viel me erg tegen. Ik lees nog een tweede boek uit De Bannelingen, over het transport van veroordeelden uit Engeland naar Australiƫ in 1840. Zo toevallig dat ik vlak na elkaar twee boeken lees over deze geschiedenis.
Zaterdag 10 juli
De slechtste nacht sinds tijden. Warm en koud en klam en een paar keer wakker. Ik ben blij als ik op kan staan en ga als ik moe ben vanmiddag nog wel even liggen (maar meestal loopt dat anders).
Mijn kat is in ieder geval heel blij om te zien. Na een knuffelkwartier maak ik thee en een cracker en neem weer plaats bij de computer. Er liggen alweer een paar recensies die ik moet uitwerken en blogs die ik moet bijwerken. De recensie van De Bannelingen maak ik af en die zet ik online.
Ondanks de slechte nacht voel ik me helemaal niet zo slecht. Er moeten twee boeken terug naar de bieb en ik besluit mijn wandeling te combineren met het terugbrengen. Het is best een flinke wandeling, want het centrum ligt op ongeveer 2 km van mijn huis. Maar het weer is goed en ik heb een luisterboek aan. Ik luister naar Wie zonder zonde is, en ik vind er eigenlijk niet zoveel aan. Ik merk dat ik politiethrillers toch niet zo leuk vindt, maar ik ben nu al zover dat ik het wel ga uitluisteren. De recensies over dit boek geven aan dat de ontknoping de moeite waard is, dus zet ik nog maar even door.
Ik ontdek tijdens het wandelen dat er naast het fietspad een lange groenstrook is waar een wandelpad doorheen loopt. Net alsof ik in het bos aan het wandelen ben. Ik kom hele nieuwe delen van mijn woonplaats tegen.
We eten vandaag pizza uit onze pizzaoven. Weinig voorbereiding, maar wel veel rommel achteraf. Toch is het elke keer wel lekker. Na het eten ga ik languit op de bank en lees een hoofdstuk in Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen. Apart boek, maar wel leuk. Daarna is mijn energie op. Ik kijk nog een uurtje mee met een Netflix film die is aangezet, die lijkt wel de moeite, maar ik ga toch liever naar bed, waar ik nog even in De laatste brief naar huis van Rachel Hore lees.

Dan is mijn week van…. weer voorbij. Een week met ups en downs, een week waarin Corona leek te zijn verslagen, om vervolgens weer keihard terug te slaan. Een week met hartkloppingen, maar ook met boeken en lekker eten.
Hoe was jouw week deze week?