Het was op Instagram als boekliefhebber niet te missen: er werd volop gepost over The love hypothesis en toen de Nederlandse vertaling kwam over De liefdeshypothese. Marieke en Sanne kochten allebei de speciale editie van Bol.com voor slechts 10 euro en lazen samen het boek. Zouden ze hebben begrepen waar alle heisa over ging?
-Door Marieke en Sanne-
Over het boek
Promovendus Olive Smith gelooft in wetenschap, niet in iets onvoorspelbaars als de liefde. Maar door een misverstand met haar vriendin Anh wordt ze plotseling gedwongen een relatie te faken. In paniek kust ze de eerste man die ze tegenkomt. Deze kus veroorzaakt niet alleen een reeks irrationele gevoelens, de gekuste persoon blijkt ook Adam Carlsen te zijn: een jonge professor en de grootste laboratoriumtiran van de campus. Al snel komt Olives wetenschappelijke carrière in het geding en ontdekt ze dat haar eigen hart onder de loep nemen nog ingewikkelder is dan een hypothese over liefde.
Over de auteur
De van origine Italiaanse Ali Hazelwood woonde ondermeer in Japan en Duitsland en verhuisde uiteindelijk naar de Verenigde Staten om een Ph.D. in Neurowetenschappen te behalen. Inmiddels is ze professor, maar ook schrijfster van hedendaagse romcoms. Ze schrijft over vrouwen in de specifieke branche STEM (science, technology, engineering and math) en in de academische wereld. Hazelwood vindt het heerlijk om traditionele romantische verhoudingen te verkennen en stelt zich daarbij voor hoe zich dat zou afspelen binnen academische omgevingen. Verder houdt ze, zoals ze zelf op haar website beschrijft, van katten, Nutella en van paardenstaarten aan de zijkant. Moet je kijken hoe vrolijk haar boeken (in willekeurige volgorde) zijn!
Voorafgaand aan het lezen
Het boek De liefdeshypothese bestaat uit 22 hoofdstukken, een pro- en epiloog. Sanne zette het boek op haar lijstje en het duurde slechts een minuutje of 10 of Marieke had dat gespot en begon ook met lezen. Wel zei ze “Ik lees niet zo snel hoor, een hoofdstuk per dag”. Dat was ook voor Sanne een leuk tempo en zo begon hun buddy avontuur. Omdat de hoofdstukken beginnen met een hypothese, leek het ze leuk om het boek aan de hand van hypotheses te bespreken.
De leeshypotheses
Hypothese: “De liefdeshypothese zal een romantisch verhaal zijn, met een flinke dosis humor en, kijkend naar de achtergrond van de schrijfster, inhoud.”
Marieke: Hypothese? Ik moest het eerst opzoeken. Wiki zegt: Een hypothese is in de empirische wetenschap een stelling die (nog) niet bewezen is, en die dient als uitgangspunt voor een experiment of voor een gerichte waarneming. Oke, daar kan ik wel wat mee denk ik…
De hypothese lijkt me een prima uitgangspunt voor dit boek. De cover, de titel en de korte samenvatting lijken inderdaad een romantisch verhaal met humor te brengen. Laten we het gaan testen (-_-).
Sanne: Haha, vanuit mijn onderzoeksachtergrond wist ik wat een hypothese was, maar ik snap dat dat niet voor iedereen geldt. Ik ben ook heel benieuwd of deze hypothese bevestigd gaat worden met ons onderzoek naar dit boek 😉
Hypothese: “Als je eenmaal begint met lezen, kan je niet meer stoppen. Een hoofdstuk per dag is daarom geen goede keus.”
Marieke: Het is mijn ervaring dat ik heel goed boeken in delen kan lezen, omdat ik dat doe met meerdere boeken tegelijk. Maar als het een boek is dat erg goed bevalt, dan merk ik ook dat die vaak voorrang krijgt en snel wordt uitgelezen. Dat is al eerder gebeurd met een van onze buddy boeken. Onze afspraak van een hoofdstuk per dag wordt een uitdaging, maar ik ga proberen me er aan te houden.
Drie weken later: Het lukt goed. De eerste hoofdstukken vond ik vrij lang en ik moest echt in het verhaal komen. Daarna ging het beter en was een hoofdstuk per dag goed te doen. Maar in de derde week en nog 80 pagina’s te lezen was het zo leuk, dat ik het toch achter elkaar uitlas.
Sanne: Mijn leestempo ligt al een poos lager, ik merk dat er veel tijd en energie gaat zitten in de combinatie van werken en de zorg om/voor de kinderen. Toen Marieke voorstelde om een hoofdstuk per dag te lezen, klonk me dat als muziek in de oren. Dat moest toch haalbaar zijn. Ik begon goed. Het boek ging open en de eerste dag las ik een hoofdstuk. Toen zat het thuis niet mee en lukte een hoofdstuk per dag lezen niet. Een tijd later gaf Marieke aan dat ze het boek uit had en kreeg ik leesstress haha. Helemaal toen er bij mij griep op kwam zetten! Maar terwijl mijn man en zoons een dag de hort op gingen, nestelde ik me met tissues, thee en De liefdeshypothese in bed en was het boek met een dag uit! Ik kan de hypothese dus bevestigen; als je eenmaal begint kun je niet meer stoppen, een hoofdstuk per dag is een onmogelijke opgave.
Hypothese: “Wetenschap en romantiek in een boek, dat is geen goede combinatie.”
Marieke: Deze stelling gaat ervanuit dat je romantiek en wetenschap niet kan combineren. Maar Hazelwood bewijst het tegendeel. Ze is zelf wetenschapper en weet uitstekend hoe het eraan toe gaat in dat wereldje. De keuze om de personages een academische achtergrond te geven vind ik erg leuk. Het maakt een romcom weer net even anders. Romantiek kan overal en altijd.
Sanne: Ik vond dit een hele spannende combinatie van te voren. In hoeverre is iemand met een wetenschappelijke achtergrond in staat om vlotte en niet droge kost te schrijven? Nou, gooi die vooroordelen maar overboord, want Hazelwood is daarin fantastisch geslaagd. Haar schrijfstijl is heel erg prettig en de combinatie van wetenschap en romantiek bleek een schot in de roos. Het is anders, maar dan op een leuke manier anders. Het zorgde voor heel veel chemie!
Hypothese: “Het aangaan van een neprelatie levert absoluut problemen op en is gedoemd te mislukken.”
Marieke: De hoofdpersonages Olive en Adam kennen elkaar niet, maar door een vreemde situatie zijn ze tot elkaar veroordeeld. Beide zien wel heil in een neprelatie, want ze hebben er beide baat bij. Tot zover gaat alles goed. Maar het levert zeker onvoorziene problemen op en die zijn zowel ongemakkelijk als grappig om over te lezen. Dat deel van de stelling is dus bewezen. Maar of het gedoemd is om te mislukken? Ik denk dat je daarvoor dit boek moet gaan lezen.
Sanne: Ik ben niet zo van het neppe, en je zou zeggen dat het ook alleen maar fout kan gaan. Anderzijds, Adam en Olive hebben allebei voordeel bij hun neprelatie, al vind ik het voordeel voor Olive minder sterk. Maar goed, als beiden achter de voorwaarden van hun neprelatie staan, waarom niet? Hun relatie is geen ‘friends with benefits’ relatie, was dat het wel geweest, dan was het misschien wat makkelijker verlopen. Om te doen alsof je écht een relatie hebt, dat is toch andere koek en ja, dat levert problemen op. Of de rest van de hypothese ook klopt, daar moet je toch echt zelf achter komen.
Hypothese: “Hoofdstukken die beginnen met een hypothese verraden een groot deel van het verhaal.”
Marieke: Een boek dat aan het begin van een hoofdstuk al vertelt waar het overgaat, is niet altijd leuk om te lezen. Toch heb ik dat in dit boek niet als vervelend ervaren. Juist omdat het in de vorm van een ‘hypothese’ is opgesteld, past het goed bij het boek.
Sanne: Aanvankelijk was ik wel bang dat het veel weg zou geven van het hoofdstuk, dat het als een soort samenvatting werkte en deels is dat ook zo. Maar Hazelwood verwerkt ook in haar hypotheses veel humor waardoor het eerder nieuwsgierigheid opwekte. Regelmatig had ik van die “OMG, wat gaat er nú weer gebeuren”-momenten. Heerlijk!
Hypothese: “Het is een feelgoodverhaal, dus zal het verhaal voorspelbaar zijn.”
Marieke: Een van de grootste clichés in boeken is wel het ‘voorspelbaar zijn’. Ja, bij een feelgoodverhaal is het einde vaak zoals verwacht, maar het gaat toch ook om de weg ernaartoe? Er kunnen zoveel onverwachte momenten en gebeurtenissen in een boek verwerkt zijn, dat toch elk boek weer anders is. Daarbij is ‘voorspelbaar zijn’ niet alleen weggelegd voor feelgoodromans, bij thrillers gebeurt het ook best veel.
De liefdeshypothese is wat mij betreft een originele roman, door de setting. De verhaallijn van een neprelatie mag dan niet nieuw zijn, de wijze waarop het is uitgewerkt is toch net weer even anders.
Sanne: Tja weet je, eigenlijk is elk boek voorspelbaar. Bij een boek uit het spannende genre is het vaak ook iemand die wordt vermoord en is er een typische rechercheur die het raadsel oplost. En bij een feelgood boek of een roman gaat het vaak om twee personen die met de nodige tegenslagen uiteindelijk een relatie krijgen. Maar zowel in dat spannende boek als in die roman draait het, zoals Marieke al zegt, om de weg ernaar toe. En het pad in De liefdeshypothese is vol humor, fijne karakters en vriendschap. Ik vond het geheel een verrassend boek.
Volgens mij kunnen we concluderen dat het lezen van De liefdeshypothese en het bespreken van leeshypotheses een schot in de roos was. Deze romcom is volgens Marieke en Sanne een waar succes, ze gaven allebei 4**** sterren aan het boek!