Het boek de meisjes werd geïntroduceerd op Hebban, met een artikel en grote kop:
De meisjes: opgeklopte hype of onvervalste must-read?
Niet zo raar dat veel lezers getriggerd worden om vooral dit boek te gaan lezen met zoveel marketing.
Zelf ben ik een beetje huiverig voor Hypes en MustRead boeken. Want waarom moet er zoveel aandacht aan worden besteed, kan het boek het niet alleen?
Soms is dat zo, niet elk boek verkoopt zichzelf. Maar vaak is een kleinere campagne net zo effectief. Als het boek goed is, dan komt dat vanzelf onder de aandacht en wordt het gelezen. Aan de andere kant, er komen zoveel nieuwe boeken uit, wat als het nu echt een geweldig boek is, en niemand die het koopt of leest? Voor je het weet ligt het in de uitverkoop bij de supermarkt of tankstation.
De enige manier om een mening over het boek te vormen, is om het gaan lezen. Laat er nou net een Buzz leesclub beginnen over het boek De meisjes. Als er zoveel boeken van “de Meisjes” ineens worden aangeboden is de kans toch groot om daar ingeloot te worden? Helaas mijn geluk houdt ergens op, de buzz ging aan mijn neus voorbij.
Maar er zijn meer wegen die naar Rome leiden, of in dit geval naar De Meisjes. Zo werd het boek ook aangeboden aan verse boekenbloggers en was er een win-actie voor boek en linnen tas. Mijn geluk zat deze keer in de win-actie en zo had ik het boek De Meisjes binnen. Een mooi boek met opvallende rood/blauwe kleuren en een gezicht met bril en tektst. Inmiddels was ik er erg nieuwsgierig naar geworden en sloeg bewust het lezen van de recensies en boek-bloggen over, zo kon ik mijn eigen mening vormen.
Het lezen
Het is geen makkelijk boek om in te komen. Het staat in het begin vol met moeilijke woorden. (geëxalteerde, purgatorium, tijd verbeuzeld (?), geratificeerde, fossiliseren, derailleur, decorum, flegmatiek, fractalen), ze leiden enorm af. Hier mis ik echt mijn e-reader waarin die woorden snel op te zoeken zijn. Ook is het verhaal verwarrend en komt traag op gang.
Een beetje raar, want een boek dat zo breed wordt uitgezet in media met winacties, leesclubs enz, zou toch wat toegankelijker moeten zijn voor een breed publiek.
Zit het dan alleen in de vertaling? Of is het origineel ook zo geschreven?
Het verhaal
Evie Boyd bevind zich in een huisje van een vriend, als ze bezoek krijgt van Julian, (de zoon van de eigenaar Dan) en zijn jonge vriendin Sarah.
Het is voor Evie aanleiding om een reeks herinneringen op te halen aan de gebeurtenissen van 1969. Evie was toen een pubermeisje, vol onzekerheden en ontluikende seksualiteit. Haar ouders gingen scheiden. Vader ging weg met zijn secretaresse en moeders verliest zichzelf in zweverige toestanden en heeft diverse nieuwe mannen. Beide hebben geen oog voor de behoeften van Evie en wilden haar plaatsen op een internaat. Ze kreeg ook nog ruzie met haar enige en beste vriendin en was de eenzaamheid compleet.
“de tranen drupten van mijn kin in het zand, genotvol bewijs van mijn lijden. Die leegte in mij waar ik me als een dier omheen kon krullen.”
Als ze op een dag in het park een paar slordige meisjes rond ziet lopen is ze meteen gefascineerd. Wanneer de 19 jarige Suzanne dan ook nog aandacht aan haar besteed, raakt Evie in de ban van dit meisje. De meisjes nemen haar mee naar “de Ranch”, waar ze leven in vrijheid, maar ook in armoede. Ze wordt voorgesteld aan de leider Russell, van wie ze ook van in de ban raakt, maar niet zoveel als van Suzanne.
“Ze leken me leuk te vinden, raar maar waar, iets wat voor mij ongekend was, opbeurend, een raadselachtig geschenk waar ik niet te veel aandacht aan wilde peuteren.”
Regelmatig keert ze terug naar het huis van haar moeder, voornamelijk om geld te jatten. Moeder heeft een nieuwe vriend en weer is er geen aandacht voor Evie. Het enige moment dat moeder heeft om Evie te “redden’ is als Evie wordt gespot in de straat van de Ranch door een vriendin van de moeder. Moeder waarschuwt Evie, maar ziet niet het gevaar, gemiste kans.
Opnieuw vertrekt Evie naar de ranch. De meisjes nemen haar mee bij een inbraak en Evie wordt betrapt. Ze wordt naar haar vader gestuurd, maar loopt weg weer naar de ranch.
In de 2 weken dat ze weg was is daar een hoop veranderd. De sfeer is beklemmend, mensen die er nog zijn, zijn erg onder invloed van drugs, het is een nog grotere troep als voorheen en een platendeal is afgeketst, dat roept om wraak.
Opbouw
Het boek is verdeeld in vier delen. Elk deel begint met Evie in het heden, gevolgd door haar herinneringen aan de gebeurtenissen van 1969
Pas na deel twee komt er wat schot in het boek.
Het zijn veel personen in het boek, veel namen, maar uiteindelijk draait het om Evie, en de meisjes Suzanne, Helen, Donna en Roos, en de mannen Russell, Guy en Mitch.
Langzaamaan werkt het verhaal toe naar een climax die er komt, maar toch anders dan verwacht. Het is niet zozeer spannend als wel beklemmend, intrigerend en ontzettend, hoe een jong meisje zo kan tobben met haar onzekerheid en dan aandacht aanziet voor liefde, waarna er misbruik van haar wordt gemaakt. Iets waar ze haar hele leven niet meer los van komt.
Mijn mening
Voor mij was het niet direct een boek wat me pakte. Ik heb het een aantal keer weggelegd en moest me dwingen om verder te lezen. Maar ineens, ongemerkt was ik geboeid geraakt door het verhaal, de manier van schrijven zat niet meer in de weg, moeilijke woorden waren er niet meer, of niet relevant.
Mooie zinnen, goed uitgewerkt hoofdpersoon, intrigerend verhaal. Knap dat zo’n jonge debutante zo’n boek heeft geschreven. Is het raar dat ze zo jong is en dan schrijft over een periode die ze niet heeft meegemaakt? Ik vind van niet. Het draait voornamelijk om de onzekerheid en de gevoelens van Evie, iets wat elke puber doormaakt en wat goed uit kan pakken of net verkeerd. Dan maakt het niet uit in welke periode het zich afspeelt. Maar Emma Cline heeft het mooi gekozen en weten te combineren met de losbandigheid van die tijd. De verwijzing naar de Manson-gebeurtenissen is verweven in het verhaal Russell en geeft het net een bepaalde spanning zonder dat die de boventoon voert.
Is het dan een must-read, of toch een opgeklopte hype. Ik ben geneigd om te kiezen voor de hype. Het is een goed boek, maar niet voor elke lezer.