“Met het weekend voor de deur, de week is voorbij”, een deel van een liedje/slogan wat in de jaren 80 of 90 een radioprogramma aankondigde. Kennelijk een hele slimme slogan, want het zit nog steeds in mijn hoofd en kan het nu nog meezingen.
De zin kwam weer bij me op, want het weekend komt er aan en ik kijk ernaar uit.
As zaterdag is nl de Amnesty boekenmarkt. Zij zamelen in de weken voorafgaand aan juni, boeken in, om vervolgens weer te verkopen voor het goede doel.
Jaren achtereen ben ik daar geweest, met mijn neus in de Jeugdboeken! Ik was nl bieb-moeder op de basisschool van mijn kinderen. Het aanbod van die schoolbieb was redelijk, maar werd maar 1x per jaar aangevuld met nieuwe (dure) boeken.
Heerlijk waren dan ook de uitjes naar de koningsmarkt en Amnesty markt, waar voor een paar euro een hele stapel kon worden meegenomen. Kaften, inboeken en hup de schoolbieb in.
Inmiddels zijn de kinderen naar de middelbare school en is de schoolbieb voorzien van nieuwe biebmoeders.
Nu is het MIJN beurt. Hoewel ik voornamelijk e-books lees, heb ik (mede door Hebban) ook weer het echte boek ontdekt. Aanstaande zaterdag ga ik dus lekker met een grote tas naar het centrum en ga eens lekker sneupen in de hoop nog een juweeltje te ontdekken.
En dan houdt het nog niet op, want om 12.00 uur komt Joyce Spijker signeren in het nieuwe winkelcentrum in Noord. Dat lijkt mij een uitgelezen kans om als ‘groupie’ voor de deur te staan (wat mijn dochter regelmatig doet voor een bezoekje aan haar favoriete boyband).
Wordt vervolgd!
